سرعت گیر

سرعت عامل اصلی در بیشتر تصادفات وسایل نقلیه است که هم خطر و هم شدت آن را افزایش می دهد. همانطور که رانندگان سریعتر حرکت می کنند، زمان کمتری برای پاسخ به شرایط جاده دارند و هر گونه برخورد منجر به آسیب بیشتر می شود. سرعت گیر یکی از کاربردی ترین تجهیزات ترافیکی محسوب می شود.

برای مقابله با مشکل سرعت غیرمجاز، شهرداری‌ها می‌توانند از میان تعدادی ابزار آرام‌سازی ترافیک برای تشویق رانندگی ایمن انتخاب کنند. محدودیت سرعت، سرعت گیر، قوز سرعت، دوربرگردان و علائم از جمله راهکارهایی هستند که برای کاهش سرعت رانندگان و افزایش آگاهی راننده مورد استفاده قرار می گیرند. اگرچه مناطق سرعت نیز رانندگی ایمن را تشویق می کنند، اما اجرای آنها در مقیاس بزرگتر می تواند دشوار و پرهزینه باشد. در مناطقی که سرعت زیاد خطر بیشتری را به همراه دارد، انحرافات عمودی باعث کاهش سرعت می شود. قوزهای سرعت و سرعت گیر نمونه هایی از این انحرافات عمودی هستند و به طور گسترده مورد استفاده قرار می گیرند به دلیل سهولت نصب و هزینه کم می باشد.

 سرعت گیر چیست؟

علیرغم نام‌های مشابه برای سرعت گیر، سرعت‌گیرها قابل تعویض نیستند، آنها در عملکردشان متمایز هستند. از ارتفاع ۲ تا ۴ اینچی استفاده می‌کنند تا رانندگان را مجبور به کاهش سرعت کنند. سرعت گیرها مسافت سفر بسیار کمتری دارند و تکان تهاجمی تری برای راننده ایجاد می کنند. سرعت گیرها تا 6 فوت طول دارند که باعث کاهش جدی سرعت می شود. چرخ های جلوی وسایل نقلیه قبل از عبور چرخ های عقب به طور کامل از روی دست انداز عبور می کنند که باعث می شود راننده به طور موثر دو ضربه را تجربه کند. این امر مستلزم آن است که رانندگان تا حد توقف نزدیک شوند تا با خیال راحت و راحت از روی آنها عبور کنند.

سرعت گیر ها، مدولار هستند و در عرض 12 تا 14 فوت یا در صورت تمایل کل عرض یک جاده را دارند. وسایل نقلیه می توانند با تکان کمتری از روی آنها عبور کنند و می توانند با خیال راحت سرعت 15 تا 20 مایل در ساعت را حفظ کنند. آنها برای جاده ها و خطوط محلی که در آنها سرعت کم ترجیح داده می شود اما توقف کامل ضروری یا راحت نیست، مناسب تر هستند.

فواید سرعت گیر ها

سرعت گیر ها برای کاهش سرعت راننده به 10 تا 15 مایل در ساعت بر روی کوهان و 25 تا 30 مایل در ساعت بین سرعت گیر ها متوالی در نظر گرفته شده است. آنها باید طوری ترتیب داده شوند که از اختلال در مسیرهای دوچرخه سواری و پارکینگ در خیابان جلوگیری شود.

چندین مطالعه از اداره حمل و نقل آیووا کاهش 40 درصدی سرعت را برای اکثر وسایل نقلیه نشان داده است. سرعت بیش از حد نیز جلوگیری می شود. این تأثیرات منجر به تصادفات کمتری می‌شود. کودکان در محله‌هایی که برج‌های سرعت نصب شده‌اند، بسیار کمتر با اتومبیل‌ها برخورد می‌کنند.

مهمتر از همه، نتایج به مرور زمان بر نمی گردند. سایر اقدامات آرام‌کننده ترافیک مانند علائم «کند» با افزایش سن کارایی خود را از دست می‌دهند. کاهش سرعت و حجم ترافیک ناشی از افزایش سرعت می‌تواند تا مدت‌ها پس از عادت کردن رانندگان محلی به حضور آنها باقی بماند.

اقدامات احتیاطی سرعت گیر

اگرچه ثابت شده است که افزایش سرعت باعث کاهش سرعت و ایمن‌تر شدن محله‌ها می‌شود، برخی از منتقدان ادعا می‌کنند که می‌تواند باعث آسیب به وسایل نقلیه، افزایش زمان واکنش اضطراری و افزایش صدای ترافیک شود. خوشبختانه، بسیاری از این مسائل را می توان از طریق برنامه ریزی مناسب بالشتک سرعت کاهش داد.

آسیب خودرو توسط سرعت گیر

پتانسیل افزایش سرعت برای آسیب رساندن به زیر خودروها وجود دارد، به خصوص اگر وسایل نقلیه پایین بیایند. چندین روش وجود دارد که برنامه ریزان شهری می توانند برای کاهش هرگونه آسیب احتمالی از آنها استفاده کنند:

جنس: قوزهای سرعت پلاستیکی و لاستیکی آسیب کمتری به وسایل نقلیه وارد می کنند. لاستیک در اثر ضربه فشرده می شود و پلاستیک قبل از اینکه آسیبی به خودرو وارد شود آسیب را تحمل می کند. قوزهای سرعتی بتن و فلز به دلیل عدم انعطاف پذیری بیشتر احتمال دارد باعث آسیب شوند.
دید: رانندگانی که قادر به دیدن یا پیش‌بینی قوزهای سرعت نیستند، در صورت سرعت بیش از کوه‌ها ممکن است در معرض خطر باشند. علائم، رنگ و نوارهای بازتابنده همگی می توانند برای افزایش دید قوز سرعت استفاده شوند.
آب و هوا: ارتفاعات سرعت را می توان در زیر برف پنهان کرد، رانندگان را غافلگیر کرد و عملیات برف روبی را قطع کرد. علائم در کنار جاده کوهان سرعت به کاهش ناراحتی های ناشی از شرایط آب و هوایی برفی کمک می کند.

محل نصب سرعت گیر

برای کاهش بیشتر موانع برای وسایل نقلیه اضطراری و تحرک عمومی ترافیک، قوزهای سرعت، محل نصب سرعت گیر فقط باید در جاده ها و خطوط محلی قرار گیرند. آنها باید از جاده های جمع کننده و شریانی، به ویژه ترانزیت، کامیون و مسیرهای اصلی واکنش اضطراری اجتناب کنند. همچنین باید از جاده های پرشیب و انحنای شدید اجتناب شود.

فاصله گذاری سرعت گیر

سرعت گیرها باید پشت سر هم نصب شوند تا بیشترین تاثیر را داشته باشند. برای جاده های محلی، قوزهای سرعت معمولاً در فاصله 150 تا 250 یارد یا در خطوط با فاصله 65 تا 100 یارد نصب می شوند. شهرداری های مختلف ممکن است دستورالعمل های متفاوتی برای نصب داشته باشند.

مواد تشکیل دهنده سرعت گیر

بتن، آسفالت و فلز سفت ترین گزینه های مصالح هستند و در کاهش ترافیک کارآمدترین هستند. با این حال، بتن و آسفالت ممکن است به سختی به اشکال دقیق تبدیل شوند و برای جلوگیری از گرافیتی نیاز به نظارت در هنگام خشک شدن دارند. همچنین در صورت عدم نصب صحیح و پیکربندی مناسب می توانند به وسایل نقلیه آسیب وارد کنند. شرایط آب و هوایی، استفاده مکرر و سن نیز می تواند به مرور زمان باعث ترک خوردن یا تراشه بتن و آسفالت شود.

لاستیک و پلاستیک بسیار سبک تر از بتن، آسفالت یا فلز هستند و حمل و نقل آنها ارزان تر است. هر دو در برابر آفتاب، رطوبت و آسیب روغن مقاوم هستند. آنها را می توان به راحتی جدا کرد و در صورت نیاز دوباره نصب کرد. لاستیک همچنین انعطاف پذیرتر است و آسیب کمتری به وسایل نقلیه وارد می کند. انعطاف پذیری آن به این معنی است که می تواند با خطوط طبیعی سطح جاده مطابقت داشته باشد و در طول زمان تاب خورده، ترک نخورد یا تراشه کند. افزایش چگالی به این معنی است که ماندگاری و نگهداری کم خواهد داشت.

نتیجه گیری

سرعت گیر، تجهیزات کنترل ترافیک و جداکننده ترافیک جزو مهم ترین تجهیزات کنترل ترافیک محسوب می شوند. به طور کلی برای کاهش خطرات ناشی از آسیب به افراد از این تجهیزات ترافیکی استفاده می کنند.